NARANTEM

Ziołolecznictwo określane obecnie częściej jako fitoterapia, to jedna z metod medycyny klasycznej, wykorzystująca do leczenia bogactwo surowców naturalnych występujących w przyrodzie, głownie w świecie roślin.

W czsach prehistorycznych człowiek metodą prób i błędów odkrywał właściwości lecznicze niektórych roślin.

Pomimo ogromnego postępu w chemii i technologiach farmaceutycznych warto jednak pamiętać, że związki powstające w komórkach roślin nadal są podstawą  niemal polowy lekarstw używanych w medycynie klasycznej, silnie działających, używanych na zlecenie lekarzy tak i powszechnie stosowanych leków sprzedawanych bez recepty.

Skuteczność znacznej liczby leków ziołowych została potwierdzona przez współczesną naukę. W różnych miejscach na świecie konsorcja naukowców, przedstawiciele firm farmaceutycznych i farmakognostów bada starożytne traktaty medyczne, w tym tybetańskie traktaty, w poszukiwaniu receptur, które mogliby dostarczyć substancji przydatnych w leczeniu tak poważnych schorzeń, jak choroby serca, nowotwory złośliwe czy HIV.

Tybetańskie ziołolecznictwo liczy sobie tysiące lat, lecz wiele jego zasad do dziś stosuje się na całym świecie.